بی تو حتی فکر باران هم خیال انگیز شد...

 کاسه ی صبرم از این دیر آمدن لبریز شد

تیر دیوانه شد و مرداد هم از شهر رفت

 از غمت شهریور بیچاره حلق آویز شد

مهر با بی مهری و نامهربانی میرسد

 مهربانی در نبودت اندک و ناچیز شد

بی تو یک پاییز ابرم، نم نم باران کجاست؟

 بی تو حتی فکر باران هم خیال انگیز شد

کاش می شد رفت و گم شد در دل پاییز سرد

 بوی باران را تنفس کرد و عطر آمیز شد

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟

 آنقدر دیر آمدی تا عاقبت شد... 

"فرهاد شریفی"