مرا ببر ز یاد خود
اگر که یاد توام کنون
مرا ز یاد خود ببر
مرا ببر ز یاد خود
تیشه بزن به قامتم
تا ز درد تو لبریز می شوم
کس نتواند بگیرد جای تو
همیشه یاد تو می کنم
مرا دگر یاد نکن
تا ز دوری تو پیر می شوم
هرچه می کشم شکل تو می شود
کسی ولی مگر شکل تو می شود!
ای به فدای تو جانُ دلم
منم ز دنیا روزی سیر می شوم!
بجز به سینه ی تو جا و مکانم گر نبود
تو خانه ای دگر بساز
مگر ز تو هرگز دلگیر می شوم؟!
شعر از: مصطفی رسولی
تاریخ: دوشنبه , 10 شهریور 1399 (11:03)
- گزارش تخلف مطلب