می نویسم تا بدانی!
تاریخ به خاطر خواهد سپرد نام و نشان عاشقانی را که به راه عشق رفتند!
تاریخ به خاطر خواهد سپرد مرا،
آن زمان که تو را می‌دیدم و قلبم دو برابر مشتم به سینه می‌شد!
تاریخ به خاطر خواهد سپرد در کنار نام تو نام کوچک من را!
می‌نویسم از تکه‌ای نان،
جرعه‌ای آب،
و کمی عشق
که در میان دستان تو بی‌نهایت می‌شد!
می‌نویسم تا بدانی نام تو بر زبانم جاری می‌شد!
می‌نویسم از بوسه‌ای که بر لبانم کافی می‌شد!
می‌نویسم تا بدانی با یاد تو آسمانِ چشمانم بارانی می‌شد!
می‌نویسم تا بدانی بی‌تو منِ دیوانه به شهر ساقی نمی‌شد!
می‌نویسم تا بدانی جز اسم تو به مکتب مرا هیچ یاد ندادند!
می‌نویسم تا بدانی اسم تو را می‌نوشتم اما دفترم هرگز پر نمی‌شد!
می‌نویسم تا بدانی بی‌‌من نامه‌های کسی به خانه‌ات راهی نمی‌شد!
می‌نویسم تا بدانی چون من کسی با رفتنت بی‌دین و آیین نمی‌شد!
می‌نویسم تا بدانی دل جز به عشق تو به سینه یاغی نمی‌شد!
می‌نویسم تا بدانی با رفتنت زخمهای من درمان نمی‌شد!
می‌نویسم تا بدانی بی‌تو روح و جسم من کامل نمی‌شد!
می نویسم تا بدانی شاید روزی بیایی و بخوانی!
متن از: مصطفی رسولی
تاریخ: دوشنبه , 13 فروردین 1397 (13:24)
- گزارش تخلف مطلب