تفریقِ لحظه ها...

حوضِ خالی ماهیها

میان حیاط

حکایت تفریق لحظه هاست

یکی می ماندُ یکی روی آب می رود

یکی می خواندُ یکی چون باد می رود

صد برگ دفتری مانده از دوران قدیم

آن زمان که بعد از الفبا ریاضی آموختم

نوشته بودم روزی جمعِ ما می شوی

نزدیکتر از خدا به رگ ما می شوی

تا اینکه معلم آمدُ به ما از تفریق گفت

با مثالی ساده از تفریقُ از نیست گفت

آن زمان که دفترم

پُر می شد از نامُ از یاد تو

کاش می دانستم

روزی منهای ما می شوی

گفته بود ای کاش معلم

تفریق یعنی

روزی که تنها می شوی

کاش بعد از آنکه الفبا می آموختم

لابه لای نام تو در دفترم می سوختم

شعر از: مصطفی رسولی

تبلیغات متنی

ارسال دیدگاه