پادشاه جهان!

اگر مرا به خانه‌ی دل

جز خانه تو خانه‌ای باشد،

اگر به مکتب عشق جز عشق تو درس دگری باشد،

اگر هر کجا که باشم به سرم جز سایه‌ی تو سایه‌‌ی دگری باشد،

اگر به خلوت دل جز یاد تو یاد دگری باشد،

اگر در چشمانم جز چشمان تو چشم دگری باشد،

اگر مرا پرواز یاد داده باشند و نیامدم به سویت،

اگر به خواب و رویا جز رویای تو رویای دگری باشد،

آنوقت بدان هدف از خلقت و آفرینش من چیزی جز دوست داشتن تو بوده!

عشق را بر شانه‌های من گذاشتند و گفتند تو با عشق پادشاه جهانی!

او با تو نماندُ تو به یاد او بمانی!

متن از: مصطفی رسولی

تبلیغات متنی

ارسال دیدگاه