تار موهای یار!
دل ساده که عاشقی کردی، نگو نمی خواند
درد دل تو را هر کسی که بداند نمی گریاند
این رود به دریا نرسد کوه راه آب را بسته
فرهاد نیست و از کوه کندن شده خسته
تشنه ام و آب دریا عطش لبان من نیست
به رود بگویید تشنگی پایان کار من نیست
تار موهای یار شمردم بیش از هزار می دانم
خودش نیست اما به یادش زنده می مانم
شعر از: مصطفی رسولی
تاریخ: جمعه , 07 مهر 1396 (17:32)
- گزارش تخلف مطلب