پیامبری از سرزمین عشق!

و یا کاش از میان عاشقان هم پیامبری برمی‌گزید!

همه منتظر، که خدا بگوید به عاشقان چه بگویند!

و باز هم اما همه منتظر که خدا بگوید به عاشقان چه بگویند!

به عاشقان چه بگوییم یا الهی؟!

من عاشقان را آفریدم تا در میان شما زندگی کنند!

فقط برای دوست داشتن!

برای اینکه دنیا مکان قشنگ‌تری برای شما باشد!

و باز هم یکی از میان حاضران می‌گفت:

و باز هم خدا می‌گفت:

پس او را عشق فراوان بیاموزید و عشق فراوان دهید!

بذری که نه در میان گیاهان و درختان،

اکنون باید فقط به آدمیان عشق تزریق شود!

و خدا فقط عاشقان را می‌آفرید!

نه عاشقی مثل من!

تو بر من بیاموز آنچه از عشق میدانی!

و تو پیامبر من هستی!

من هیچ ندارم و هیچ ندانم،

و تو پیامبری از سرزمین عشق بودی!

متن از: مصطفی رسولی