روزهای بی تو!

باز اومدی به یادم

نمیذاری بخوابم

نه قسمت من شد روی تو ببینم

فقط حسرتم شد برات گل بچینم

چه روزها که به یاد تو بودم

چه شبها به شوقِ خواب تو بودم

نه خواب تو دیدم نه میری از یاد

همه خاطره هامو اما دادی بر باد

بین ما دو تا یکیمون رفته

اون یکی هم بغضش شکسته

شبی گریه کردم شاید ببینی

مثل اون سالها کنارم بشینی

جای تو خالیست توی اتاقم

دوست دارم روی

پای تو بخوابم

نه تبر دارم بزنم به ریشه م

بی ریشه هم باشم

بی خیالت نمیشم

پاهام شکسته جایی نمیرم

یه روزی بگرد

تا جون بگیرم

می ترسم از سرما

منو بغل کن

خیلی سردِ هوا

به دستِ من فِک کن

زمستون سردیست

زمان داره میره

جای عقب رفتن

داره به جلو میره

بی تو زندگی بی معنی شده

روزهای بی تو طولانی شده

شعر از: مصطفی رسولی

تبلیغات متنی

ارسال دیدگاه