وقتی به یادت موی خود را شانه خواهم زد...

می خندم اما چشم هایم رنگ غم دارد

 باشم.. نباشم.. واقعا دنیا چه کم دارد؟

از زندگی چیزی به غیر از غم نصیبم نیست

 دنیا برایم بدبیاری پشت هم دارد

از حال و روز واژه هایم باخبر باشد

 مانند من هر کس که دستی در قلم دارد

وقتی به یادت موی خود را شانه خواهم زد

 از آینه می پرسم آیا دوستم دارد؟

سنگ است پیش پای لنگ عاشقان آری

 این راه ناهموار صدها پیچ و خم دارد

امروز هم بارانی ام مانند روز قبل

وقتی که دلتنگم دلم میل حرم دارد

 "‏سیدعلیرضا جعفری"