حیف از روزگارم
حیف از روزگارم
تموم نمیشه انتظارم
خط به خط نوشتم
که شاید بیایی به سرنوشتم
نیامدی آخر
موی من سپید شد
ندیدی اما
عمر من تموم شد
چه آه ها که هنوزم در گلومه
ندانستم آخر چی پیش رومه
آه آخرم بود
باز از تو نوشتم
میروم بی تو
تموم گشته سرنوشتم
یادمه نرفته بگویم بازم
بی تو میلم نیست
خانه ای بسازم
شعر از: مصطفی‌رسولی
تاریخ: پنجشنبه , 09 آذر 1396 (01:55)
- گزارش تخلف مطلب