دنیا جای خوبی برای دوست داشتن نیست!
انتظارت را بکشم یا به دیدارت بیایم؟! با تو هستم خدایا؟! پیرم کرد انتظار کشیدن آدمها! انتظار دوست داشتن! انتظار دوست داشته شدن! دنیای که درست کردی جای خوبی برای دوست داشتن و دوست داشته شدن نیست! دوست داشتن یک واژه است و به تنهایی نمی تواند به جنگ واژه های دیگه برود! جدایی، فاصله، انتظار، تنهایی و حتی نفرت! اول همه دوست داشتن ها معلوم است! یکی می آید و می رود! یکی هم با خاطرات همان تا آخر عمر زندگیش را زهرمار می کند و تنها می ماند! دنیا جای خوبی برای زندگی کردن نیست اگر جای خوبی بود تو به جای آسمان در دنیای که ساخته بودی زندگی می کردی! کاش آن زمان که تنها بودی یکی مثل خودت را خلق می کردی و برای رفع تنهاییت آدم خلق نمی کردی! آدم که خلق کردی مقداری از تنهایی تو را پر کرد و دیگر تو مثل قبل تنها نبودی! ولی شکل جدیدی از تنهایی در انسان ظهور کرد!
بی دلیل نیست مخلوقت بین واژه های که استفاده می کند می نویسد تنهاتر از خدا! امروز دلم تنگ است مثل دیروز و مثل روزهای گذشته! این انتظار آخرش ایمان مرا نابود می کند! فردایم را هم می دانم! فردا هم چیزی ندارد که در امروز نبوده! چگونه است با مرگ پاک می کنی یاد و خاطر کسی را که دوست میداشتیم و ما را دوست نداشت! جای دیگری برای امتحان ما نبود زمین را امتحان ما برگزیدی؟! زمین جای قشنگی برای دوست داشتن نیست حتی از آنجای دوری که اکنون به آن نگاه می کنی! انسانهایت به در و دیوار حسادت می کنند چون نمی توانند پرنده باشند و پرواز کنند! هر چه می توانستی با آن دل بندگانت را شاد کنی ندادی و از آنها دریغ کرده ای! بهشت و جهنم را هم دیگر باور ندارند! برای باور این انسانهایت فقط خودت باید ظهور کنی! از تو هم معجزه می خواهند شاید برای همین است که ظهور نمی کنی و نمیآیی! دلیل نیامدنت پس چه می تواند باشد چون خودت سکوت کردی و حرفی نمیزنی از که باید پرسید چرا نمیآیی! تو که نیامدی باور و ایمان رفته انسانها را دوباره برگردانی! لااقل کلید خاموشی دنیایی که ساخته ای را بزن! خاموشی اکنون می تواند باور من باشد! بعد از هر سوختن مگر خاموشی نیست! خورشید هم روزی خاموش می شود! مگر نگفتی انسان جانشین و خلیفه تو بر زمین است! پس چگونه است که زمان رفتن و خاموشی خود را هم نمیدانیم و تو هم پاسخی به آن نمیدهی!
نویسنده: مصطفی رسولی
تاریخ: یکشنبه , 05 شهریور 1396 (14:14)
- گزارش تخلف مطلب